top of page
  • Writer's pictureAranka Pieters

Bedankt, Gent, u was geweldig!

Maandagmorgen pak ik mijn laatste spullen bij elkaar, geef ik mijn gezin nog een intense knuffel en een dikke kus en stap ik op de trein richting Gent. De komende 4 dagen wordt de Fiere Stede de locatie voor mijn korte midweek zelfontplooiing. Ze heeft de verwachtingen waargemaakt, en hoe!


Voorzien van mondmasker en oortjes zit ik al snel in mijn eigen bubbel, een goede start van mijn introspectieve reis. De stem van Brené Brown klinkt in mijn oren, ze heeft het over FFT's: "Fucking First Times" en de kwetsbaarheid ervan. Iets voor de allereerste keer doen is immers oncomfortabel en kan leiden tot angst. Ze vertelt over de strategieën die ze onderzocht heeft om daar mee om te gaan. Het belangrijkste punt is: je moet erdoor, er zijn geen binnenwegen. Dat is lastig, maar dat is ook gewoon de basis van ons leerproces...


Het zet perfect de sfeer voor mijn trip. Want die gaat met momenten ook lastig zijn, doorspekt met verschillende FFT's. Spannend! Wanneer ik van de trein stap in het Sint-Pietersstation word ik verwelkomd door een stralende zon die de vele groene blaadjes aan de bomen op het Koningin Maria Hendrikaplein belicht. Goeiemiddag, ben je er klaar voor?


Ik zet mijn bagage in het hotel aan de overkant en oriënteer me even. Google maps zegt dat het een half uurtje wandelen is naar mijn eerste post. Verschillende mogelijke routes maar ik kies voor die door 2 parken. "Goede keuze!" denk ik wanneer ik een paar minuten later het Citadelpark betreed. Het vele groen aan de bomen speelt met zon en schaduw, de bloemen genieten er ook van. Ik vergeet even dat ik midden in een grootstad wandel. Ik voel me helemaal ontspannen wanneer ik er aan de andere kant weer uit kom.



Niet veel later loop ik door een straat die het duidelijk niet gewend is dat het zo stil is... het lijkt de thuisbasis van het studentenleven, maar de geur van studenten is nergens te bespeuren. De paar jonge gasten met een uitgeslapen blik en trolley geven me hoop dat ze hun thuis wel terug zullen vinden wanneer de crisis voorbij is.


Als Antwerpenaar groet ik kort de Schelde wanneer ik haar oversteek om zo in het Muinkpark te belanden. Even denk ik aan mijn kinderen wanneer ik de eendjes achter moeder eend aan zie zwemmen. Het park is niet groot, maar zelfs een beetje natuur kan veel impact hebben wanneer je er bewust naar kijkt..


Dan is het tijd voor mijn eerste stop. Mijn coach Joke laat me nog eens door het coachingsproces gaan. De voldoening achteraf komt uit het harde werk tijdens het gesprek, intens is het altijd, comfortabel is het nooit. Maar het geeft zoveel zuurstof... I love it! Zowel om te geven als te krijgen. Het is dan altijd even bekomen... ideaal om dezelfde weg terug naar het hotel te gaan, weer een beetje getransformeerd.


Omdat het de eerste keer is dat ik echt van thuis weg ben na 10 weken lockdown, had ik me voorgenomen van mijn kinderloze tijd te genieten. Ik hou zielsveel van die 2 schattekes, maar 24u/24u omringd worden door een 4- en 7-jarige is toch ook echt vermoeiend. Veel tijd om gewoon even te niksen is er dan niet. Ik haal mezelf een pak chips bij het lokale supermarktje en leg me op bed naast mijn laptop met mijn guilty pleasure and compagnon for the rest of the day: Jane the Virgin (Netflix).


Dag 2 vindt voornamelijk plaats op mijn hotelkamer. Eerst mijn uitgebreide ochtendroutine om dan aan een productieve dag achter de laptop te beginnen. Elke Geraerts heeft me geleerd eerst de olifanten te tackelen, het grote werk. Ik maak de voorbereidingen voor de komende 2 dagen. Kort na de middag sluit ik aan bij een online opleiding, de 3de module verbindend communiceren, over persoonlijk en gedeeld leiderschap.


Na 5u schermtijd besluit ik even te pauzeren. Likkebaardend ga ik op zoek naar de ijsboer die de dag ervoor in het Citadelpark om de hoek stond. Frisse lucht en een koud ijsje was de perfecte break. Ik sluit de dag af met een duik in het konijnenhol (mijn mailbox) en een hoofdstuk in het boek van Covey: "7 eigenschappen van efficiënt leiderschap". Ik zit nog maar in de helft, maar vind dit nu al basislectuur voor elke leidinggevende.


Op dag 3 mag ik terug naar mijn coach, maar vandaag neemt ze de rol van trainer op. We komen fysiek samen, dus mondmaskers verplicht. Ik bespaar mij de extra tijd mondmasker in het openbaar vervoer en besluit te voet te gaan. Een half uurtje wandelen, de scenic route langs de Leie deze keer. Opnieuw Brené die wijze lessen in mijn oren fluistert. De combinatie van de rust op de oevers, het landschap en het moeilijke onderwerp "jezelf vinden" maakt iets spiritueel van de wandeling. Ik kom dankbaar en gelukkig aan op de Loft van Yourcoach, waar dag 1 van de 4-daagse opleiding coachen in organisaties op het programma staat.


We werken de ganse dag rond onze identiteit als coach, onze missie, onze Inner Why. Op het einde stel ik mezelf de vraag die ik aan mijn coachees stel: wat neem ik mee?


I have a deep desire,

to break down the walls to connect, to inspire.


Ik hou van moeilijke gesprekken, over de dingen waar het écht om gaat. Over blokkerende overtuigingen, over de dingen waar we last van hebben, over onze diepste verlangens om erkend te worden, gezien te worden, graag gezien te worden. Over hoe lastig het kan zijn om echt jezelf te zijn en kleur te bekennen in een wereld die zo snel gaat, zoveel van ons verwacht. Dat is wie ik wil zijn als leidinggevende en coach: ik zal met al mijn kwetsbaarheid die van jou warm ontvangen, zodat we allebei onszelf kunnen zijn, kunnen doen waar we goed in zijn en zo resultaat kunnen boeken in zowel ons privé als ons professioneel leven.


Ik laat het een nachtje bezinken en rust goed uit voor de laatste stevige dag. De wekker gaat om 5u30, ik open het raam, snuif de ochtendgeur van Gent op en geniet van het uitzicht op het station.



Tijd voor mijn ochtendroutine: water drinken, mediteren, kiné oefeningen, ontbijt, journaling, klaar voor mijn eerste afspraak om 7u30: Mastermind naar Meesterschap. Met 14 gelijkgezinden komen we de eerste keer online samen om ons te verdiepen in de wereld van ochtendroutines. De beschrijving:


"Daarom begeleiden we jou tijdens de MasterMind naar Meesterschap 4 maanden lang bij het scherpzetten van je ochtendroutine, en veel meer dan dat. Het is een gezamenlijke reis waarin je aangemoedigd en persoonlijk opgevolgd wordt, zodat je effectief groeit naar de betere versie van jezelf.

Het gaat niet enkel over het beter doen van je ochtendritueel, maar vooral ook over wie je dan wordt. Het dieper inslijten niet enkel van gewoontes, maar van een nieuw concept van wat jij in dit leven neerzet."


Ik zet mijn commitment voor maand 1 scherp en sluit af. 9u, tijd om uit te checken en te vertrekken naar mijn laatste stop: dag 1 van de coachopleiding van Better Minds at Work. Het was de eerste van vier fysieke dagen opleiding, met veel praktijk. De eerste 4 dagen theorie hadden we immers al digitaal gekregen. Ook voor hen een nieuw concept, waardoor we tijdens de lockdown toch aan de opleiding konden starten. Of: hoe veerkracht in moeilijke omstandigheden mooie dingen kan laten ontstaan.


Moe maar voldaan stap ik 's avonds terug op de trein. Ik kijk ernaar uit om mijn gezin terug te zien, mijn rugzakje gevuld met nieuwe kennis en vaardigheden. Klaar om die met de wereld te delen, te beginnen met dit verhaal hier neer te schrijven. Waarbij ik al het geleerde meteen in de praktijk mag zetten... want een stemmetje in mij zegt dat dit niet interessant is, of stelt mij de vraag wie dit in godsnaam gaat willen lezen. Zou ik dit dan wel doen? Of: hoe kwetsbaarheid creativiteit kan afstompen. Ik hoop dat het je mag inspireren om af en toe zelf een reis van introspectie te maken, of dat je in één van de links in de tekst iets nuttig voor jezelf kan vinden. Maar is het niet voor jou, dan is het tenminste voor mezelf...


Dankbaar voor mijn tijd in Gent. We'll meet again!


74 views0 comments

Recent Posts

See All
bottom of page